Wczorajsza Wigilia pod Rondem nie do końca przebiegała według tradycji tego typu spotkań. Choć było wspólne śpiewanie kolęd, dzielenie się opłatkiem i skromny poczęstunek, wśród zaproszonych gości po raz pierwszy od lat zabrakło przedstawicieli miasta Poznania. To szczególnie dziwna sytuacja, Wigilia pod Rondem odbywała się pod patronatem Prezydenta Miasta Poznania – Ryszarda Grobelnego. To między innymi polityka miasta – masowe eksmisje, budowa getta kontenerowego na ulicy Średzkiej, zapowiedzi cięć w wydatkach na pomoc społeczną – ma prowadzić do zwiększenia frekwencji na tego typu spotkaniach. Ryszard Grobelny nie miał jednak ochoty spotkać się z tymi, którzy ponoszą konsekwencję jego polityki. Nie tym razem nasz drogi prezydent nie miał okazji przełamać się opłatkiem, choćby z niedawno eksmitowaną rodziną państwa Jencz. Szkoda, może wówczas miałby okazje poinformować ich kiedy będą mogli zamieszkać w przyznanym im mieszkaniu socjalnym.

Dziś opłatek – jutro kontener

Rok 2011 upłynął pod znakiem poznańskiego Know-How czyli Wiemy Jak Przeprowadzać Masowe Eksmisje a konsekwencjami za kryzys spowodowany nieprzemyślanymi decyzjami prezydenta Grobelnego obarczać najbiedniejszych mieszkańców Poznania. Największym prezentem mijającego roku zasponsorowanym przez poznańskich urzędników są kontenery socjalne, które mieszkańcy dostali zamiast mieszkań. Prezydent szykuje już podarki na następny rok w postaci pozbawienia równego dostępu do opieki i edukacji najmłodszych, likwidując – według jego tzw. algorytmu – nieopłacalne żłobki, przedszkola oraz szkoły. Zwykli ludzie codziennie są wyrzucani ze swoich mieszkań. Eksmisje przeprowadzane na bruk to prawdziwe ludzkie tragedie. Tylko niewielu z tych ludzi miało odwagę aby głośno powiedzieć o swojej sytuacji. Urzędnicy mają obowiązek zapewniać godne warunki życia swoim mieszkańcom poprzez prowadzenie prospołecznej polityki zarządzania miastem. W rzeczywistości okazuje się, że mieszkańcy sami muszą walczyć o swoje prawa. Jedni z nich są dziś wśród nas – Katarzyna i Ryszard Jencz 25 października zostali wyrzuceni ze swojego mieszkania, podczas gdy od wielu lat ubiegali się od władz miasta o lokal socjalny. Mimo swojej niepełnosprawności i długoletniej choroby pani Katarzyna zdobyła się na odwagę, aby głośno mówić o opieszałości urzędników.

Dopiero po dramatycznej eksmisji i interwencji mediów okazało się, że władze miasta mogą podjąć decyzję o przyznaniu pełnowartościowego mieszkania socjalnego można w dwa miesiące. Pomimo tego, że państwo Jencz nadal czekają, mieszkanie to zostało im teoretycznie zapewnione. Życzą wszystkim, by głośno mówili o swoich problemach bytowych oraz by solidaryzować się z innymi potrzebującymi mieszkańcami, by nie prosić o jałmużnę, lecz głośno i stanowczo żądać od urzędników wywiązywania się z podstawowego obowiązku zapewnienia godnych warunków życia. 

Na przyszły rok wszystkim mieszkańcom Poznania życzymy spotykania się nie tylko raz w roku przy wigilijnym stole organizowanym przez organizacje charytatywne, lecz życzymy odwagi aby móc na co dzień wspólnie walczyć przeciwko niesprawiedliwej polityce władz miasta, które potrafią faworyzować tylko bogatych.

Niech w następnym roku to mieszkańcy przejmą hasło Know-How:

Wiemy Jak Walczyć O Swoje Prawa!